Berfin! Kar Tanem Benim! İz Bıraktın Kalbime Eşsiz Gülüşünle!...

Berfin! Kar Tanem Benim! İz Bıraktın Kalbime Eşsiz Gülüşünle!...

bir dünya çizilir yeni / parmak uçlarında büyür gizli bir öpüş / ses boşluğa düşer / gözyaşları denize...

geceler mi uzun yoksa ayrılıklar mı / eski bir tarihe saklı kalmasın sorular / haberini alır gibi bir başka iklimin uçarı rüzgârından / sevdirsin mevsimler bana vuslatı kendi baharından…

bir belirsiz zamanlara düşerse aydınlığım / karışır verimli kaynağından ışıltısına suyun / nasıl kaybolursa güneş içinde dalgacıkların / hecesine hapsolur sözcüklerim / öylesine doğarım kıyısından yeniden güvenli sığınağımın / yorulmaksızın insan olmaktan…

"Seni görüyorum yine İstanbul Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan Minare minare, ev ev, Yol, meydan." Ziya Osman Saba

"GÜN" Ritüeli.../ Kuğulu Park

fotoğrafların üzerine tıklayarak büyük izleyebilirsiniz...

ağaç, sonbahar, bulut, kaldırım, yağmur, akşamüstü, kapı, gramofon, haziran , mavi / şiire açılan pencere...

hep birdenbire geliyor ağlaması içimin / birdenbire akıyor ırmakları yeşile boyanarak içimin / ben ki, gizli odalarında sağaltırım hüzünlerini içimin / daha az incineyim diye, yok olmasın çocukluğu içimin / bundandır durup durup nefes alması ferahlaması içimin…